มุมมองของ จอร์จ โซรอส “การสูบบุหรี่เป็นความอยุติธรรมในสังคม”

ก่อนหน้านั้นในปี พ.ศ.2538 ผมได้รับเชิญจาก มูลนิธิ Open Society ของนายจอร์จ โซรอส ให้เดินทางไปนิวยอร์ก เพื่อร่วมปรึกษาถึงแผนการที่มูลนิธิของเขาจะสนับสนุนโครงการรณรงค์ไม่สูบบุหรี่ในฮังการี บ้านเกิดของเขา และยุโรปตะวันออก

ผมได้รับเชิญไปแบ่งปันที่ประเทศไทยผ่านกฎหมายควบคุมยาสูบสองฉบับปี พ.ศ.2535 และรัฐบาลไทยขึ้นภาษีบุหรี่ พ.ศ.2536
ที่นิวยอร์กผมได้พบทีมงานแพทย์ที่ช่วยนายโซรอสทำโครงการรณรงค์ไม่สูบบุหรี่ แต่ไม่ได้พบนายจอร์จ โซรอส ผมถามทีมงานโซรอสว่า ทำไมโซรอสจึงสนใจเรื่องรณรงค์ไม่สูบบุหรี่ ได้รับคำตอบว่า ที่ฮังการีและยุโรปตะวันออกยังสูบบุหรี่กันมาก

โซรอส สนับสนุนการควบคุมยาสูบ ไม่ใช่เรื่องสุขภาพแต่เพียงเหตุเดียว แต่เขาเห็นว่า การเสพติดบุหรี่เป็นความไม่ยุติธรรมในสังคม Social injustice เพราะติดกันมากในคนจน และคนชายขอบ (The poor and marginalized population)

อีกเหตุผลหนึ่งที่ผมรับเชิญไปนิวยอร์ก เพราะผมไม่ได้ไปที่นั่น 20 ปี หลังจากเคยฝึกงานอยู่ที่นั่น 5 ปี และตอนนั้น นายจอร์จโซรอส ยังไม่ได้เป็นพ่อมดโจมตีเงินบาท จนทำให้เกิดวิกฤตเศรษฐกิจไทยและเอเซีย
เศรษฐีอเมริกาที่บริจาคเงินให้รณรงค์ไม่สูบบุหรี่ มีเหตุผลที่แตกต่างกัน

นายโซรอสสนับสนุนการควบคุมยาสูบด้วยเหตุผลว่า การค้าบุหรี่เป็นความไม่ยุติธรรมในสังคม
นายบลูมเบริก เศรษฐีอเมริกันที่บริจาคเงินรวมกว่า 3 หมื่นล้านบาท ให้ประเทศยากจนควบคุมยาสูบ เพราะทีมงานของเขาวิเคราะห์ พบว่า ช่วงที่เขาเป็นนายกเทศมนตรีนิวยอร์ก งานควบคุมยาสูบที่เขาสนับสนุนจริงจัง ช่วยชีวิตคนนิวยอร์กไว้ได้มากที่สุด

นายบิล เกตต์ เศรษฐีอเมริกันบริจาคเงินให้ประเทศยากจน นำไปผลักดันให้มีการขึ้นภาษีบุหรี่ ด้วยพบว่าการขึ้นภาษีบุหรี่ทำให้มีรายได้เพิ่มขึ้นและทำให้ประชาชนมีสุขภาพดีขึ้น
ที่สำคัญ บิล เกตต์ เคยยกประเทศไทยเป็นตัวอย่างด้วย ในรายงานที่เสนอต่อที่ประชุม G20 เมื่อปี พ.ศ.2554 ว่าด้วยการหารายได้เพื่อการพัฒนาประเทศ

ศ.นพ.ประกิต วาทีสาธกกิจ
วันที่ 24 กันยายน 2568